Het enthousiasme voor AI, Artificiële Intelligentie lijkt onstuitbaar. Bij de talkshow Eva liet iemand onlangs een reclamebureau zien dat volledig bestond uit AI-agents die op basis van één prompt in no time de volledige promotiecampagne van het nieuwe boek van Carry Slee uitbraakte, inclusief beeld voor de omslag. Die uitzending veroorzaakte behoorlijke buikpijn. Want wat nou als het allemaal zó simpel is, wat gaan wij dan morgen doen?

Tussen de regels
Op LinkedIn vliegen intussen de aanwijzingen voor het schrijven van goede prompts je om de oren. We verbaasden ons daar vorig jaar in een artikeltje over. Goed kunnen prompten voor AI is eigenlijk niet veel anders dan wat elke klant aan een ontwerpbureau zou moeten meegeven: heldere en complete (achtergrond)informatie, een goed geformuleerde opdracht en duidelijkheid over randvoorwaarden. Dan kom je altijd verder dan als je dat niet weet, vaag bent of niet bereid om dat soort informatie te delen. Garbage in, garbage out, zeg maar.
Bij ons kun je een vage vraag neerleggen. Dan krijg je weliswaar niet direct een antwoord, maar we helpen je wel om je vraag scherper te krijgen. En in tegenstelling tot AI kunnen we wél tussen de regels lezen, ergens een gevoel bij krijgen of er de humor van inzien, nieuwsgierig zijn, onze intuïtie de ruimte geven, een mening hebben.
Twijfel
“AI kan niet scherper maken, niet twijfelen en uiteindelijk ook niet echt kiezen”, aldus Lisa van Noorden (coach van creatieven). Volgens haar kan AI niet onderscheiden of iets kwaliteit heeft.
Nee, inderdaad. AI kan niet twijfelen. AI poneert. AI kiest alleen een andere route als je vraagt om dat te doen. Met een slijmerige reactie: “Goeie vraag! Heel goed dat je ook de twijfel opzoekt. Daar wordt een idee alleen maar sterker van.” Een erg opzichtige poging het ego van de vragensteller te strelen.
Waarde
Garbage in, garbage out is niet alleen van toepassing op de prompt waarmee je het model aanstuurt (de onduidelijke, incomplete of vage vraag). Het materiaal waarmee het model gevoed wordt kan net zo goed garbage zijn. En als AI niet kan onderscheiden of iets kwaliteit heeft (of waar is), dan kun je je afvragen hoe erg het nog gaat worden met de content die in een nog hoger tempo wordt gegenereerd en rondgep(r)ompt.
Het is nu al zo dat je elke vijf minuten een ander antwoord op dezelfde vraag krijgt. Simpelweg omdat er elke minuut nieuwe informatie wordt toegevoegd. Wat doet dat met de waarde die je aan een antwoord hecht?
En wat doet AI met dingen die het leven leuk en je werk de moeite waard maken? Zoals interactie tussen mensen. Enthousiast worden over elkaar, over ideeën. Initiatief nemen. Iets ontdekken waar je niet naar op zoek was. Het gevoel iets op het spoor te zijn, toeval toe te laten. Het vermogen om een gezicht te zien in een jerrycan, het plezier van verwondering, van iets maken met je eigen handen. De lol om een verspreking of woordgrap.
Anders doen is anders denken
AI spiegelt jouw input, jouw houding, jouw vermogen om te denken en vragen te stellen. AI biedt je de schijnzekerheid van een duidelijk antwoord. En als je toch al niet zo zat te wachten op ‘lastige’ vragen, dan is AI misschien een uitkomst. Maar wat nou als je het anders wilt doen dan een ander? Dan heb je toch ook iemand nodig die niet hetzelfde denkt als jij? Iemand die anders denkt, andere vragen kan stellen, andere ervaringen heeft dan jij. Dan wil je iemand die niet spiegelt, maar die je een spiegel voorhoudt. Die je uitdaagt, verrast, je anders naar dingen laat kijken.
Dus net als bij alle dingen die verleidelijk zijn, maar slecht voor je gezondheid, geldt voor AI: gebruik het met mate, doe het bewust en blijf zelf (na)denken.