Is het toeval dat kritisch en kramp met dezelfde letters beginnen? Het eerste leidt in ieder geval vaak tot het tweede. Ook bij ons als we ons voorstellen hoe de andere kant van de tafel verkrampt bij onze kritische opmerkingen ;-).
Sowieso heeft kritiek een lastige reputatie. We noemen het niet voor niets feedback en feed forward. Die klinken al een stuk minder bedreigend of pijnlijk. Want kritiek kan pijn doen. Als het te persoonlijk wordt. Of als zodanig wordt opgevat. En vind je ook niet dat kritische mensen zuur zijn? Ze gunnen niemand iets, zien alleen de negatieve kant.
Maar dat is niet wat we bedoelen met kritisch zijn. Een kritische houding is een vorm van verwondering. Waarom doe je iets, en waarom op deze manier? Maar ook: Kan dat niet anders? Hoe kunnen we het beter doen? Want dat is wel wat ons triggert: we denken vaak dat het beter kan.
En waarom denken jullie dat dan? Dat het weer eens beter kan? Ik heb toch zeker ook nagedacht? Is het weer niet goed genoeg?
Misschien wel. En natuurlijk denk je na voor je iets doet. Maar jij bent eigenlijk als die vis die het water niet meer ziet waar hij in zwemt. Je zit er immers dag in dag uit midden in. Tijd voor een beetje afstand nemen heb je niet, het volgende urgente probleem ligt alweer op je bureau.
En daarom denken we dat dus. Dat het beter kan. Want onze positie is die van een outside eye. Als een adelaar zweven we hoog boven het dagelijkse strijdtoneel. Op die hoogte zie je patronen en verbanden, kun je vergelijken hoe het er ergens anders aan toe gaat. En dan zie je hoe het anders, beter kan.
Oké, en waar zijn jullie dan zoal kritisch over? Toch niet over hoe ik mijn administratie doe? Of over wat voor computers ik heb staan? Of over mijn personeelsbeleid?
Nee, klopt. Dat zijn zaken waar we niets van weten. Maar veel van wat je identiteit, communicatie en promotie noemt heeft wel onze kritische aandacht. En dat is wel wat meer dan puur en alleen de vormgeving van je communicatie. Want we zijn ervan overtuigd dat in communicatie alles met elkaar te maken heeft: vormgeving met inhoud, frequentie met kanaal, intentie met doelgroep. Al deze ingrediënten beïnvloeden elkaar onderling. Ook die samenhang (of het ontbreken ervan) wordt namelijk duidelijk als je zo hoog in de lucht zweeft ;-).
Door afstand te nemen, breng je de grote lijnen in kaart. Je creëert overzicht en samenhang. En vanuit een samenhangend en richtinggevend verhaal worden je communicatie-acties zinvoller en gaan ze elkaar versterken.
Hmm, dat klinkt wel logisch allemaal. Maar wat willen jullie nou eigenlijk precies weten dan?
Goeie vraag! Wij willen bijvoorbeeld graag weten waar het in jouw bedrijf en bedrijfstak om draait. Hoe praat jij over je diensten of producten? Hoe doet je concurrent het? Wat vertel je over je aanbod? Klopt dat met waar jouw klanten warm voor lopen? Ervaren ze jouw verhaal, jouw communicatie zoals jij die bedoelt? Welke taal gebruik je, welke foto’s slaan aan, welke niet? Op welke kanalen zit je publiek? Wat willen ze eigenlijk weten? Heb je de ideeën en de capaciteit om goeie content te maken? Neem je de tijd om te reageren op reacties die mensen geven?
Dat zijn inderdaad vragen waar we zelf niet aan toe komen. Misschien moeten we eens verder praten…